نقدی بر کتاب قدرت ویرانگر: خاورمیانه در سیاست خارجی ایالات متحده

راهبرد خارومیانه­ای ایالات متحده، به دلیل اهمیت و اثرگذاری، مورد توجه بازیگران منطقه­ای و بین­المللی است. چالش­های ناشی از اولویت­های منطقه­ای ایالات متحده، در کنار اختلافات داخلیِ طیف­های سیاسی در درون ایالات متحده، مبنای رواج ادبیات متنوّعی شده است. بخش عمده­ای از ادبیات یادشده، به بررسی نقادانۀ سیاست خاورمیانه­ای ایالات متحده اختصاص دارد. از جمله این منابع انتقادی، قدرت ویرانگر[i]است. ادبیات علمی انتقادی در ارتباط با سیاست خاورمیانه­ای ایالات متحده البته رواج بیشتری در کشورهای این منطقه دارد. با این­حال، متونی همچون قدرت ویرانگر، که مبتنی بر نگرشی تجمیع کنندۀ دو نگرش منطقه­ای و غربی است، افزون بر تبیین وجوه نوینی از موضوع، امکان نگاه مقایسه­ای را نیز فراهم می­آورد و در نتیجه ارزش تطبیقی نیز می­یابد. قدرت ویرانگر تلاشی جدی برای طرح نگاه انتقادیِ جامعی در مورد سیاست­های خاورمیانه­ایِ امریکا است. در این مقاله نویسنده جویای بررسی، ارزیابی و نقد کتاب قدرت ویرانگر در ابعاد محتوایی و شکلی و تطبیق مباحث محوریِ آن با مسائل رایج در منطقه است. [i]. ژیلبر آشکار و نوام چامسکی (1392) قدرت ویرانگر (خاورمیانه و سیاست خارجی آمریکا)، گفتگو: استفان شالوم، ترجمۀ محمدرضا شیخی محمدی، تهران: خرسندی.